Dag 18 - 4 augustus: Vancouver

Dag 18 – donderdag 4 augustus: Vancouver

Het eerste wat we vanmorgen deden was naar de lounge gaan, de enige plek waar wifi was. We wilden namelijk nog even skypen met Inger, die morgen naar Mexico vertrekt en ook Jette feliciteren: scriptie ingeleverd! Nu zijn ze alletwee klaar, heerlijk.  De verbinding kwam vlot tot stand en daarna namen we de bus naar het centrum. Er was nog even een klein misverstand over de prijs maar het bleken twéé zones te zijn die we moesten nemen, en de chauffeur was (terecht) onverbiddelijk. Gelukkig hadden we nog wat muntgeld, anders kom je echt de bus niet in. Gisteren reden we voor $3 heen én terug, vandaag werd het $10 in totaal. Valt ook nog mee dus.
We zijn eerst naar het Canada Placegebouw gelopen. Dat gebouw, ontworpen door de Duitse architect Ed Zeidler, heeft een dakconstructie die op zeilen lijken. Die zeilen staan symbool voor de Canadees-Pacifische vloot uit 1891 die de economie van de stad een enorme boost heeft gegeven. Daarnaast liggen de grote cruiseschepen te wachten op hun passagiers. Het mooie van deze plek is dat je er helemaal omheen kunt lopen en schepen van heel dichtbij bewonderen. Mijn fantasie ging met me aan de haal en ik waande me op een zo’n schip, honderd jaar geleden, de wereld verkennend terwijl op de achtergrond een strijkje speelde……idioot natuurlijk, ik moet er niet aan denken gevangen te zitten op zo’n boot, maar toch. Héél even…..

Cruiseschip klaar voor vertrek

Er moet ook schoongemaakt natuurlijk

De bemanning kijkt uit over de stad

Watervliegtuigjes vlogen af en aan

Bert's nieuwe vriend (hij volgde hem gewoon!)

Daarna zijn we richting Chinese tuin gelopen, intussen genietend van alles om ons heen. Het liep ook tegen lunchtijd dus we keken met een half oog ook of we iets zagen waar we even konden zitten. We kwamen terecht bij Finch’s, een koffie- annex theetent met broodjes en salades, alles ‘organisch’. Dat is goedbeschouwd een rare term, alles wat groeit en bloeit is toch organisch? Maar goed, het was zeer sfeervol (wij zaten in de etalage) en gezellig druk dus we hebben ons daar prima vermaakt. Bert vond de koffie zelfs de lekkerste tot nu toe. Zoals bij veel gelegenheden tegenwoordig kreeg ik mijn broodje ook hier op een stuk papier geserveerd. Soms krijg je een plastic mandje met papier, daar gaan echt hele maaltijden op. Scheelt natuurlijk enorm in de kosten: geen afwas, geen opslag voor servies, noem maar op.

Bij Finch's in de etalage

Voordat we bij de tuin kwamen zijn we nog het nieuwe Chinese winkelcentrum, bij de ingang van Chinatown, binnengelopen. Niet veel aan eerlijk gezegd. Ook Chinatown hebben we maar gelaten voor wat het was. 

De Chinese tuin was schitterend. Heel klein eigenlijk, maar zo ingenieus ingericht dat je werkelijk vanuit elke hoek een ander beeld kreeg. Het was de eerste klassieke Chinese tuin die buiten China gebouwd is (het is daadwerkelijk een gebouw). Het water in de vijvers werd expres heel modderig gehouden, met een speciaal soort modder, om de reflectie zo intens mogelijk te krijgen. Het was echt een pareltje. En dan zie je op de achtergrond de grote, moderne gebouwen van Vancouver…

Na de tuin zijn we teruggelopen richting centrum. We kwamen door Hastings East, werkelijk niet te geloven: een en al junks en dealers. Zoveel hebben we er nog nooit bij elkaar gezien. 

En dat is het gekke van een stad: je gaat de hoek om en je komt bij een heel gezellig pleintje, het Maple Tree square alwaar we een drankje namen en een tijdje mensen hebben gekeken – altijd leuk – en het standbeeld van Gassy Jack (oprichter van Vancouver) konden bewonderen. Af en toe zagen we nog wel iemand om geld vragen, maar van de louche sfeer honderd meter verderop was niets meer te merken. Daarna zagen we nog de Steamclock die zogenaamd op stoom loopt, wat hij vroeger inderdaad deed, maar tegenwoordig gewoon op het electriciteitsnet is aangesloten.
In diezelfde straat waren ontzettend veel leuke en trendy winkels. Bij één zaak kon je de meubels kopen van alle grote designers zoals de Lounge Chair van Eames of de Barcelona stoel van Mies van der Rohe. Wel namaak…..

Onze laatste actie was het bezoeken van de bibliotheek. Tja, aardig was het, maar als je net die van Koolhaas gezien hebt is het toch een tegenvaller…..

Het centrum met o.a. de bibliotheek

Het was inmiddels bijna zes uur. We pakten de bus terug, kochten een hele voorraad vers fruit en verse groenten bij het grote winkelcentrum vlakbij de camping en zetten de foto’s op schijf. Weer een dag voorbij. Morgen richting Whistler en dan door naar Wells Gray. Kijken hoever we komen!