Dag 23 - 9 augustus: Jasper

Dag 23 – dinsdag 9 augustus: Jasper

Terwijl ik dit schrijf is Bert eten aan  het koken. We hebben een geweldige dag achter de rug! Allereerst zijn we vanmorgen de kant van het Maligne Lake opgereden. Bij de Canyon van de Maligne hebben we een klein tochtje gemaakt maar we hebben het beperkt gehouden omdat we nog zoveel méér wilden zien. Na de Canyon zijn we doorgereden. Eerst langs Medicine Lake. Een enorm  meer, met een onderstroom die het onmogelijk maakt iets met het water te doen. Er is ooit geprobeerd een stuw te bouwen maar dat is jammerlijk mislukt. Bovendien loopt het meer in de herfst ‘leeg’, er blijft dan niet veel meer van over dan een plasje water of zelfs helemaal niets, en de indianen waren er dan ook bang voor. Wij konden er van genieten en hebben vele mooie foto’s gemaakt: een ansichtkaart is er niets bij!
Onderweg was er een melding dat er wild gesignaleerd was op de weg, er schijnen veel Cariboo’s te leven. Wij zagen echter niets. De volgende grote stop was bij Maligne Lake. Het meer is genoemd naar de rivier, en die heet zo omdat een Belgische missionaris problemen had met het oversteken van die rivier. Hoe dan ook, het was onwaarschijnlijk mooi. We maakten een wandeling waarbij we tussen de muggen door moesten laveren en ook nog uit moesten kijken voor beren maar het was het waard. 

Na al dat moois aten we bij het restaurant aan het water de allerbeste hamburger aller tijden: gemaakt van lendebiefstuk en vers op de BBQ bereid. Mmmmmmm! Daar kan die andere 'M' nog een voorbeeld aan nemen....helemaal niet vet, alleen maar verrukkelijk!  Bert nam er een rootbeer bij, ik hield het bij water, dat is hier echt heel goed geregeld: je mag het altijd pakken en het is altijd gratis. Volgend programmapunt was Mount Edith Cavell en de Angel Gletsjer. We moesten terugrijden om daar te komen en opeens was er een opstopping op de weg. Dan weet je ’t wel: wild! Het bleek te gaan om een moederbeer met twee jongen die aan het lunchen was! Heel veel mensen waren uit de auto gestapt, eigenlijk moet je dat niet doen. Maar zoals de man vóór ons zei: ze eten toch eerst die andere mensen op en dan pas jullie, dus zijn we ook maar gaan kijken. De foto’s zijn niet geweldig geworden maar het was een aandoenlijk gezicht, moeder met haar twee cubs aan de bessenpluk.

Door naar Mount Edith. We reden via de 93A, heel rustig met slechts één andere auto voor ons. Opeens stak er (alweer) een beer over. Hij verdween in het bos, maar stak een paar seconden later wéér over. Onze voorganger draaide om om te kijken en wij volgden hem. Prachtig! Zo’n groot dier dat daar zo rustig rondscharrelt en zich nergens iets van aantrekt. 

Maar hij verdween na een tijdje en we reden verder naar de gletsjer. Dát was zoiets bijzonders! Je kon echt tot aan het ijs kijken, er heen lopen, zelfs een stukje ónder de ijskap staan. We hebben er ruim twee uur doorgebracht. De kleuren van het ijs, de structuren, de enorme kracht die dat ijs moet hebben….niet te geloven.

Alleen als ie ijs- en ijskoud is...

Vervuld van al het mooie dat deze dag ons gebracht had reden we in euforische stemming weer de berg af. Tot….ik wéér een beer zag! Daar hebben we hele goede foto’s van kunnen nemen. Zo dichtbij!

Het laatste wat we deden was even naar de kabelbaan rijden maar dat hadden we gauw gezien. $30 p.p. om naar boven te komen….dat hadden we er niet voor over. En deze dag kon sowieso niet meer stuk dus waarom zouden we? Toen naar Jasper, nog even sla gehaald en een flesje wijn (be-la-che-lijk duur hier! Maar onze Walmart voorraad is op….). Een biertje gedronken bij de Brewerspub, echt erg leuk en je kunt er vast ook goed eten, en nu is ons eten ook klaar! Dus eten koken – blog schrijven kun je tegen elkaar wegstrepen! Ik hou het voor gezien vandaag. Afgezien van al het moois ook nog vijf beren gezien….Tot morgen!

En zo vangt men hier een beer....op de camping!