dinsdag 16 augustus 2011

Dag 25 - donderdag 11 augustus: Lake Louise naar Waterton Lake Park (Glacier NP)

Dag 25 – donderdag 11 augustus: Lake Louise naar Waterton Lake Park (Glacier N.P.)

Bij de prijs van onze luxe bezemkast zat het ontbijt inbegrepen. Nu neem ik me altijd voor om dat dan eens uitgebreid te gelde te maken, maar het lukt me niet…..en Bert ook niet…we kunnen zoveel gewoon niet wegkrijgen zo ’s ochtends vroeg. Die heel enkele keer dat we zelf eieren gebakken hebben was de dag altijd al een aardig eindje op weg. Ik roosterde dus twee boterhammen en Bert hield het bij een muffin en een onduidelijk vruchtenbroodje. En koffie natuurlijk.
We reden naar Banff waar we wat rondliepen en bij de Starbucks nog een bakje koffie namen. Ook konden we daar weer wat foto’s op Picasa zetten, we zijn nu bij tot en met Seattle….alleen op het blog moeten ze nog ingevoegd. Dat komt dan nog wel. Daarna maakten we een schitterende tocht (ja, alweer!) door de Canadese Rocky Mountains. Het weer was behoorlijk wisselvallig en af en toe kregen we weer enorme stortbuien over ons heen. Maar het maakte niet uit, het was evengoed prachtig. We hadden een binnendoorweg genomen, de 40 voor de kenners, maar wisten natuurlijk niet dat die ruim honderd kilometer min of meer onverhard zou zijn….deze weg is ook afgesloten van eind september tot half juni, dus veel zin om hem te asfalteren zal het wel niet hebben. We overleefden het goed, de auto iets minder want die was na afloop geel in plaats van blauw, door het stof. Het leek alsof er voor de achterruit gordijntjes hingen, alleen waar de ruitenwisser zijn werk had gedaan was het een beetje schoner.


 Na de 40 konden we via de Hw 3 lekker opschieten, en onderweg spoten we het ergste vuil eraf met behulp van een hogedrukspuit en tegen betaling van $2.50. Om zeven uur reden we Waterton Lakes binnen, onderdeel van het Canadese deel van Glacier National Park. Het uitermate vriendelijk meisje bij de ingang van het park deelde ons mee dat alle campgrounds vol waren…..Toen ze onze beteuterde gezichten zag ging ze toch nog even bellen, en omdat we alleen een tent hadden was er nog een klein plekje voor ons. De auto moest dan ergens verderop staan. Ok, geen probleem, graag! Bij de campground bleek het een misverstand. Er was niets meer vrij. Behalve dan één plek met electriciteit, die mensen waren niet op komen dagen. Moesten we wel het volle pond betalen terwijl we niet eens electriciteit gebruiken. Na wat heen en weer gepraat kregen we de plek voor de prijs van een tentplek. En laat het nou, op deze volle camping, een van de mooiste plekken zijn! Niemand voor of achter ons, uitzicht op het meer en de bergen….wat een geluk!










Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk als jullie een reactie achterlaten!