Dag 41 – 16 augustus: San Francisco – Chicago.

Dag 41 – vrijdag 16 augustus: San Francisco – Chicago.

Bij het ontbijt raakten we aan de praat met twee Amerikanen waarvan er één in Nederland geboren was. Ze waren net terug van een halfjaar Europa en wilden nu in eigen land nog drie maanden rondtrekken. Omdat ze, zoals ze zelf zeiden, net als wij ‘on a budget’ reisden vroegen ze ons de hemd van het lijf naar de kampeermogelijkheden. Raar hoor, wij moesten als buitenlanders aan ingezetenen vertellen waar je kampeerspullen kon kopen, hoe duur het huren van cabins was en wat kamperen in de parken kostte. Of zijn we misschien toch langzamerhand zelf een beetje Amerikaan geworden??

In tien minuten waren we bij het autoverhuurbedrijf. Iemand scande de sticker met de barcode en dat was dat. Toch gingen we nog even langs het loket: we hadden tenslotte een standaars SUV geboekt maar een midsize gekregen. O, geen probleem hoor. We storten de laatste tien dagen huur terug, was dat akkoord? Waarmee de gehele huurprijs voor deze zes weken kwam op …..€245! Onvoorstelbaar.

Het inchecken voor de vlucht hadden we gisteren al gedaan, op mijn smartphone. Daar kreeg ik de boardingpassen digitaal op aangeleverd. Helaas had ik geen Wifi op het vliegveld dus ik had er niet zoveel aan, maar we konden ze wel ouderwets uitprinten daar. Tassen afgegeven, door de douane, tijd voor koffie.

De vlucht verliep verder voorspoedig, na de landing hadden we binnen vijf minuten de bagage en we konden met bagagekarretje en al zó het Hilton op de luchthaven inlopen. Het was nota bene vele malen goedkoper dan het enigszins shabby aandoende Best Western, waar we op de heenweg zaten. Daar moesten we ook nog met de shuttle heen. Nu konden we na aankomst direct de Blue Line richting centrum nemen. Dat deden we dan ook. Het was een beetje een gedoe met de kaartjes, de machine pakte onze dollarbiljetten niet. Geeft niets hoor, zei de dienstdoende beambte, loop maar door. Zo reisden we voor niets.
We zochten de Ierse pub op waar we op de heenreis ook gegeten hadden. Toen had ik de azijnzure chickenwings. Deze keer nam ik een Reuben sandwich, dat is toast met pastrami en een beetje zuurkool. Hij was heerlijk. Hierna gingen direct weer terug, het was een lange dag geweest en de rit naar het vliegveld duurde toch weer drie kwartier.

Het Hilton, daar stel je je wel iets bij voor. Nou, het is gewoon een redelijk hotel. Niets bijzonders. De locatie is perfect maar dat is het dan ook. De kamer was vrij klein zelfs en in de badkamer moest je niet proberen tegelijk je tanden te poetsen. Maar de bedden: heerlijk! Daar doken we dan ook maar snel in.

Rollator? Of bagagewagentje? Hoe dan ook, gewoon mee de hotelkamer in!